Limnos, Moudros, Griekenland 2016

Op 20 mei a.s. vertrek ik weer eens naar Griekenland. Altijd goed om weer wat vitamine D op te doen en te ontspannen. Dit jaar zeer nodig. Bestemming Limnos, Moudros een eiland iets boven Lesbos. Nieuwe bestemming van Ross Holidays waar ik al jaren mee reis. 

20 mei. Zeer vroeg op vanmorgen. Om half 3 stond de taxi voor de deur. Vliegreis verliep prima en om half 12 arriveerden we op Limnos airport, wat vroeger een militair vliegveld was, zoals overal op die kleine eilanden in Griekenland.

Ontvangen door hostess Marian en met taxi met nog 2 andere gasten naar appartement Pandora. Prachtig gelegen en mooi uitzicht. Het weer was redelijk. Geen zon maar temperatuur oke. Het weekend zou minder worden maar Daar had ik me al op voorbereid. Aangezien de reis omdat het zo vroeg begon toch vermoeiend was heb ik die dag niet veel gedaan. Alleen paar boodschapjes in de dichtst bij zijnde supermarkt, dat nog wel te belopen was. Daarna wat gelezen en had ook geen zin in warm eten dus heb het maar gehouden bij een zeeeer groot uitgevallen croissant waarin chocolade was verwerkt. Wijntje van ross erbij en kop koffie toe en ik kon er weer even tegen. Ik ging er vroeg in want ik was kei kapot en kon mijn ogen niet meer pope  houden dus vroeg naar bed. Er lag een laken op maar heb er toch maar een deken overheen gedaan want zo warm was het nog niet. 

Dit is mijn uitzicht vanaf de voordeur en balkon. Niet verkeerd toch.

Zaterdag 21 mei

Vandaag hoorde ik regen dus draaide ik me nog maar s om. Dat was voorspeld. 

Omdat Marian zou komen rond 11 uur toch maar ontbijtje, warme douche  en in de kleren. Hostess vertelde wat over het eiland maar dat was summier. Ik wilde wel met de excursie mee op woensdag want die bestreek het deel van het eiland waar ik in ieder geval niet met wandelen zou komen. Ik twijfelde nog of ik een auto zou huren. Schijterd he maar ja, ben niet zo'n held als zegt iedereen van wel haha. Maar toch gedaan voor drie dagen. De verhuurder zou over half uurtje komen. Een Grieks half uur he dus dat is ruim een uur. Maar hij kwam dus rond 1 uur en ik had alles al klaar. Ik zou met creditcard betalen maar helaas had ie het apparaat niet bij zich. Ik zei dat ik toch naar Myrina zou gaan dus kon ik gelijk achter hem aanrijden. Dat was maar goed ook anders had ik het nooit gevonden. Althans niet waar zijn kantoor was. 

Toen alles was afgehandeld richting de hoofdstad van het eiland. Nou ja stad. Het is ruim genoeg enkleine straatjes zat en ja hoor..... Toen ik eenmaal had wat ik moest hebben namelijk een bank om geld te pinnen en ergens nog een winkeltje die open was waar ik een goede wegenkaart kon kopen, liep ik dus finaal de verkeerde kant op op zoek naar een taverne. Jemig, ik  verdwaalde behoorlijk door alle smalle straatjes en kwam uiteindelijk aan de kompleet andere kant uit. Ik weer terug en weer fout. Toen bleek dat ik eigenlijk steeds er parallel aan liep maar dat ik ergens af had moeten slaan om tussen die paralelwegen door weer "het centrum" te vinden. Dit deed ik lopend dus want de auto had ik aan de rand van het dorp geparkeerd, waar ik overigens al gans totaal niet meer een idee had waar dat dan weer was. Maar eerst nodig naar de wc en de inwendige mens versterken en daarna zag ik wel weer. Het is allemaal wel goedgekomen en voorlopig werd het nog niet donker. 

Na een sausage met friet en café weer richting auto. Ik wist wel waar ik hem had achtergelaten  nu ik het centrum weer gevonden had.Weer auto in op zoek naar tankstation want zat nog maar kwart in en dat rijdt niet rustig. Toen ik ook dat gedaan had reed ik weer terug richting Moudros op zoek naar het appartement.  Moudros had ik zelf nog niet bekeken en dat was ik nu ook niet van plan. Maar ik moest eerst de weg weer zien te vinden en omdat het appartement  iets erbuiten lag en op de heenweg met de taxi het ook erg warrig was, leek me dit toch ook weer een uitdaging. Je raadt het al er gaan 3 wegen door de plaats en welke was het ook weer. De derde dus die ik nam. Mijn oriëntatie  is ver te zoeken. Ligt misschien wel aan mijn moeheid die in mijn lijf zit en die er gisteren uitkwam. Uiteindelijk weer thuis en ik zit nu deze blog te schrijven. Morgen weer een dag met hopelijk beter weer.

Zondag 22 mei, de wind giert om het appartement. Het lijkt wel herfst alleen de temperatuur is goed. Van alle plekken die weer online in Griekenland geeft heeft limnos een 5 rest allemaal hoger.  Morgen een 10, nou ja even doorbijten dus. Windkracht 5 nu. Plan om nu toch eropuit te gaan met de auto maar de zandduinen waar ik heen wilde doe ik vandaag naar niet. Dan word ik gezandstraald. 

Dus vandaag werd het een andere route, weer richting Myrina maar dan een stukje verder. Er moest daar ergens een waterval te bewonderen zijn. Dan heb je ook een doel. Op de terugweg wilde ik het kasteel bekijken in Myrina,dat lag hoog boven de stad dus zou een flinke klim worden. Omstreeks 11 uur vertrokken en de zon begon al langzamerhand te verschijnen. Het rijden gaat hier prima. Het is vrij vlak maar ondanks al die ruimte die je hier hebt snap je niet waarom de dorpjes allemaal zulke nauwe straatjes hebben dat je er nauwelijks met 1 auto doorkomt, laat staan 2. Dat is dus steeds mijn angst elke keer als ik zo' n gehucht binnenrijdt. Wat tref ik hier weer aan. En o wat hou ik toch van de ANWB.... degelijke bewegwijzering kennen ze niet. Ik ben blij dat ik toch het Griekse alfabet geleerd heb want dan kan ik er tenminste nog iets van maken. en rechtdoor in Griekenland wat is dat???? Kom je in een dorp en denk je dat je de "hoofdweg" moet volgen maar ja waar is die ineens gebleven? Sta je midden in het dorp, op een pleintje en daar komen wel 6 weggetjes op uit. Kies er maar een en geen bordje. Menigmaal moeten keren.Een keer kwam ik van beneden naar boven 1 auto breed en een ander wilde naar beneden. Hij ging gelukkig achteruit zodat ik erdoor kon maar je snapt met natte handen aan het stuur en het hart klopt in de keel. Enfin , naar Agio Ioninas, mooie vreemd gevormde rots, mooi kerkje met prachtig uitzicht maar geen waterval te bekennen. Hoorde later van de hostess dat die ook niet te vinden is en eigenlijk niet genoemd moet worden. Terug naar diezelfde steile weg zag ik niet zitten (want dan moest ik achteruit naar boven bij een tegenligger) maar ik had een andere betere weg gezien en die beviel me beter. Verder richting Kaspakas maar daar was alles uitgestorven. Wel mooie doorkijkjes kunnen maken. Toen door naar de hoofdstad en de auto zo geparkeerd dat ik weer de goede kant opstond. Ik ben niet zo goed in selfies maken maar hierboven waar ik op de trap naar het kasteel stond. 

Het was een behoorlijke klim maar een prachtig uitzicht had je als beloning. Na een beetje rondgedwaald te hebben weer naar beneden en vervolgens met de auto een andere route naar huis gereden die ook erg mooi was. Alleen dan kom je Moudros weer binnen en ik twijfel echt aan mijn verstandelijke vermogens want weer reed ik rondjes. Ik begreep er geen snars van 

Uiteindelijk vind je het wel maar er zit geen logica in. S'avonds aan de eigenaar gevraagd of hij een plattegrondje kon maken zodat ik het makkelijker kon vinden. De eigenaar heeft in het dorp een restaurant en ik zou er eten. Maar lopende dus moest ik het in het donker ook weer kunnen terugvinden naar het appartement. Helaas zelf met een geprint plattegrondje uit google lukte het niet in een keer. Maar vooruit, na 2 weken zal het me wel lukken. 

23 mei

Stralende dag dus tijd voor de trip naar de zandduinen. Dat was een eindje weg maar de rit er naar toe is ook prachtig. Glooiende landschappen en dan weer met je auto door een dorpje wurmen en weer verder. Onderweg lag daar in eens een kudde geiten en schapen gezellig naast elkaar midden op de weg te doezelen in de zon, zodat ik er langzaam omheen moest manouvreren. Ik heb er helaas geen foto van gemaakt. Officieel mag je er nergens stilstaan maar achteraf kan dat natuurlijk makkelijk want je komt er geen...... (kip,hond,mens) tegen. Maar je zult t zien zodra ik dat doe natuurlijk net wel  haha. 

Nabij de plaats Katalakos was er een afslag waar met een bord aangegeven stond sand dunes, dus die richting op. Nou huur je de auto met de voorwaarde dat je geen  onverharde wegen berijdt maar soms kan het niet anders, dus voorwaarts want het leek nog een behoorlijk eind weg. Gereden tot waar ik het verantwoord vond en toen ik ergens kon stoppen en keren, daar de auto maar neergezet. De weg verder leek wat meer erg onverhard en werd zanderig dus dat waagde ik maar niet. Er kwam nog een auto achter op waar ook en Nederlandse vrouw van rond mijn leeftijd alleen in zat en die bleek via Ross in Platy te zitten en mijn buurvrouw in Moudros te kennen. De wereld hier is klein. Zij overwoog ook om er te parkeren maar zij wachtte nog op anderen die waren gaan lopen. Ik ging verder met rugzak en al. Het was nog een behoorlijke tippel. Bleek toch nog 4 km te zijn schat ik. Klimmend dus hé.  Tegen uur of 12 dus redelijk warm maar er stond nog behoorlijk wind. Uiteindelijk op de top aangekomen vond je inderdaad hoge duinen beneden je. Dat is voor Griekenland  uitzonderlijk.

De foto' daarvan komen nog. Bovenop de heuvel stond een info paneel en afdak waar je kon uitpuffen. Daar kwam ik meer mensen tegen die met Ross waren en in het vliegtuig had gezien. Ook de vrouw die ik eerder tegenkwam kwam aanlopen met  nog 2 nederlanders. Het leek wel een reunie. Ik ging naar beneden de zandheuvel af en heb een aantal foto's gemaakt voor ik de terug tocht aanving. Dan blijkt de auto toch verder te staan dan je denkt. 

De plaats Katalakos was verder niet zoveel te zien. Kon nog net een blikje ice tea krijgen en heb 3 liter water meegenomen. Eten kon ik er niet. Dus verder naar het dorp Sardes waar een taverna moest zijn waar je goed kon eten. Daar trof ik de vrouw weer aan die Ferdie bleek te heten en nodigde me uit bij haar aan tafel . We hebben gezellig zitten kletsen en ik bestelde wat de ober me aanraadde wat heerlijk draadjesvlees bleek te zijn met een soort noedels. Het smaakte prima en met flesje lemon  erbij voor tien euro mag je er niets van zeggen. 

Daarna weer op mijn gemak teruggereden. Ik vond een simpele weg om het dorp heen. Wel om maar beter. Rest van de dag van de zon genoten en zonsondergang gezien. S'avonds kleine salade gemaakt want de lunch was pas om 3 uur.  Dus dan heb je niet zo' trek meer. Morgen laatste halve dag dat ik de auto heb. Dan nog een klein tripje naar de andere kant van het eiland. Dan heb ik die plekken gezien waar ik met de excursie en het wandelen niet kom.

24 mei

Vandaag nog een half dagje de auto. Het plan was om naar het andere uiteinde van het eiland te gaan. Nou is het eiland ook weer niet zo groot en Moudros ligt al aardig die richting op. Dus dat moest wel te doen zijn in een paar uurtjes. Het eiland is nog uitermate rustig. Niks voor tieners en uitgaanstypes maar wel als je de rust zoekt. Althans nu want ik hoorde via de rechter  buurman dat de maanden juli en augustus de terrassen hier vol zitten met o.a. Russen, Fransen, Engelsen en Nederlanders. Je kunt het je nu niet voorstellen. Eigenlijk ook zonde want je waant je nu echt tussen de Grieken met maar een handje vol landgenoten. Die kon je op het eiland natuurlijk wel regelmatig tegen dus is het er steeds hallo, en tot ziens. dus vanmorgen op naarvhet plaatsje Skandalis, op het uiterste deel ten oosten van het eiland. Ook daar kom je nauwelijks iemand tegen. Een paar oude mannetjes die op een bankje hij de kerk onder een boom zitten te kletsen en dan mij ineens het plein op zien rijden en een zwierige zwaai maken zodat ik in de schaduw de auto neer kan zetten. Ze schrokken zich waarschijnlijk een hoedje. Of niet natuurlijk want ze zij  die rare buitenlaanders misschien wel,gewend, al genieten ze nu nog voor de grote invasie komt. Eigenlijk is mei nog te vroeg hier. Veel wind en nog te fris in de avond om buiten te zitten. Ik dacht nog even een wandelingetje te doen vanuit die plaats naar de zee, het uiterste puntje en heb dat ook gedaan. Onderweg kom je kapelletjes tegen. Er zijn er daarvan ontzettend veel in Griekenland en ze worden ook zeer goed onderhouden al zou je dat soms aan de buitenkant niet zeggen. Even aan de zee mijn gedachten laten waaien en daarna weer terug richting auto. De tocht er naar toe met auto was overigens bezaaid met dode beesten op de weg. Konijntjes en egels. Er wordt blijkbaar te hard gereden, hoewel je je dan afvraagt waarom in hemelsnaam. Als er ergens een plek is waar je onthaasten kan is dat hier wel. Geen gestress en het leven kabbelt rustig voort. Voor even is dat wel lekker maar of het permanent voor mij weggelegd zou zijn, nou nee...Rest van de dag in de tuin geluierd en wat boodschapjes gedaan.

S'avonds gegeten bij de eigenaar weer want hij had aangeboden voor zijn gasten iets speciaals te maken. Dat bleek konijn te zijn een stoofschotel, stifado, gemaakt met saus en uien. Erg lekker dat wel. 1 konijn pp want het zijn maar kleine konijntjes.Griekse salade erbij en half flesje retsina. Dat is voor mij alleen best veel maar ach het is vakantie en ik moet toch lopend terug. In dag licht ging dat beter.

25 mei

Vandaag excursie met Lenie mijn buuf 1 appartement verder en Pieter die in Plati zit.  (beide achter in de 70)Met gids Birgit uit Zwitserland die al jaren hier woont, met een Griek is getrouwd en veel weet van archeologie. Aangezien we maar met 3 waren gingen we met een auto. Het was erg interessant. Oude stenen met een verhaal erbij spreekt toch iets meer aan. Onderweg ook nog bij een van de vele kerkjes geweest die in een diepe put het heilige water had. Lenie en Pieter zagen de 65 trappen naar beneden niet zitten maar ik natuurlijk wel. Even mijn hand in een emmertje water wat er stond waar dan het heilige water "uit de bron" gehaald was en een schietgebedje gedaan. Ach kwaad kan het niet. Daarvoor hadden we heerlijk geluncht met allemaal gerechtjes die ik zelf nog eens hoop te maken. 

Na de excursie weer terug en in de tuin liggen lezen. Aangezien de lunch nogal laat was in de avond alleen klein hapje gemaakt, zoals de Grieken hier ook doen

26 mei

Luie dag vandaag. Veel gelezen en in tuin gekletst met Lenie zo af en toe. Zelf prutje gemaakt. Geen zin in een taverne vandaag.

27 mei 

Ook een easy dag. Ineens van de middag wilde ik een ommetje doen, alleen zoals dat altijd gaat bij mij dat werd dus iets meer.  

Onderweg erachter komen dat ik helemaal geen drinken of iets meegenomen had. Niet echt slim dus.Ongeveer km of 10 gelopen en redelijk dorstig plofte ik neer bij de haven voor wat water en limonade om daarna weer huiswaarts te gaan waar ik vervolgens in bed ging liggen en in slaap viel. De volgende dag stond de echte wandeling op stapel. Dus nog maar even goede nachtrust maar helaas dat ging dus niet. 

28 mei

Vanmorgen om half 9 klaarstaan. auto kwam echter pas om 9 uur ons ophalen. Inmiddels is er een nieuwe lichting gekomen. Buurvrouw is nu buurman geworden en er is nog een stel bij. Buurman en ik gingen met het wandelarrangement mee. Wandeling met de overige 9 mensen verliep heel gezellig. Leuke groep en ook Pieter  van de excursie was ook weer van de partij. Deze dag was het een simpele wandeling ongeveer 5.5 km en de geplande 3.5 uur werd maar 2.5. Het was meer slenteren, dus dat ging best.  

Proberen om iedereen hun naam de onthouden en dat valt met 10 niet mee. Maar we hebben er nog 3 dagen voor om het te leren. Aan het einde werden we weer opgehaald door auto's want Moudros, Plati en Ag.Ioannis liggen een beetje ver van elkaar af. Morgen weer een nieuwe wandeling. Vanavond maar weer gegeten in het dorp bij de haven. Nou ja dat stelt niet zo veel voor maar is toch aardige plek. Er zijn maar 2 echte tavernes en nog een snackbar hier en daar. Eigenlijk is het nu nog dat je kunt zeggen je bent onder de Grieken. Zij eten niet zoals wij in de avond al verleg je de tijd. Hun hoofdmaaltijd is tussen de middag. Laat in de avond wat hapjes en meer niet. Ik zat alleen met oma en nog wat mannekes in het restaurant. En dat op zaterdag avond 8 uur! Ze hadden moussaka dat leek me wel lekker voor een keer. Glaasje wijn, yoghurt toe. Lopend kan ik het appartement nu feilloos vinden. Zelfs met een glaasje op....

29 mei

Chauffeur, steeds diezelfde, die ook mij de auto vorige week bracht en ons nu steeds heen en weer brengt, was vandaag op tijd. Precies half 9, reden we weg richting warm water bronnen. Die hebben we zelf niet gezien maar er was een Spa onder gebracht en was de start plek voor een pittige klim naar boven, richting kapelletje van Profetias Helios, wat zoiets is als dicht bij de zon, de hoogste top waar je dan kan komen. Ik had stokken  mee en die kwamen idd goed van pas, onder weg prachtige vergezichten.je kon boven op de top het hele eiland over zien. Het was alleen niet heel helder. Prachtige tocht. Ca 5 km heen en terug maar dat doe je niet ff in een uurtje, hoewel we kunnen allemaal goed meekomen, ook Pieter van 78.

Na boven even wat genoten te hebben van het uitzicht, binnen een kaarsje gebrand, wat geld achtergelaten en uitgerust te zijn, togen we weer dezelfde weg terug. Goed opletten waar je stokken en voeten neerzet. Beneden bij de Spa aangekomen die inmiddels open was, wat gedronken en mezze gegeten, wat hapjes. Gesterkt gingen we weer huiswaarts en de middag kun je dan weer uitrusten. Soms heb je een mooie zonsondergang of een heel aparte bewolking zoals hier.

Die avond wilde ik bij de plaatselijke café/bar/snackbar die wel bij een ander restaurant hoort wat simpeler eten. Dus een club sandwich pita giro besteld. Ik hád het kunnen weten. Een club sandwich daar kan je een heel gezin van laten eten zo ongeveer. In dit geval waren het een soort matzes maar dan in brood deeg en dat in vier lagen op elkaar en daar tussenin wat groen  en vlees. Nou weet ik niet precies wat voor vlees het was en de laatste tijd eet ik weinig vlees maar ik heb er danig last van gehad. Dus ook de dag erna heb ik verder weinig gegeten die dag. 

30 mei

Dat was de rustdag, dus geen wandeling vandaag. Aangezien de pita giros mij nog na zat kwam dat goed uit. Het was qua weer ook niet zo'n goede dag dus al met al lekker rustig in buurt van het appartement gebleven. Wat boodschapjes, wasje gedaan, dat soort dingen. Niets spannends en in de avond kon ik zelfs niet buiten zitten omdat het zo fris was. Zo kan het weer hier dagelijks omslaan er is niets van te zeggen.

31 mei

Vandaag de derde wandeldag en de tocht ging naar (weer) een kerkje wat in de rotsen was gemaakt zonder dak, want de rots fungeerde daar zelf toe. De tocht er naar toe bleek makkelijker maar dat kwam omdat we niet vanaf het strand naar boven liepen maar al een deel met de auto hadden gedaan. De andere kant dus tot grote teleurstelling van velen. Daardoor duurde de wandeling ook minder lang. Maar hij was erg mooi en je had prachtige vergezichten. Eindelijk bij het kerkje aangekomen luidde iemand daar de klok. Tsja wie zou dat nu weer op zijn geweten hebben....de eerste die bovenaan kwam waarschijnlijk. Wel een bijzondere plek en apart om iets dergelijks daar neer te zetten. Hoewel ik toch geen praktiserend katholiek ben zijn we dus nu al 3 keer met een wandeling naar kerkjes gelopen. Het is meer om een doel te hebben en de weg er naar toe is vaak mooi. Na uitgerust te zijn boven op de berg liepen we weer via de trap treden van het laatste stukje naar beneden. Ik liep als 2e en wat er gebeurde weet ik niet meer precies maar anderen achter me hebben het zien gebeuren en het leek nobel heftig te zijn geweest om te zien. Omdat ik erg voorzichtig met  mijn enkels ben loop ik als ik naar beneden ga natuurlijk altijd met de kop naar beneden. Daardoor miste ik een uitstekende rotspunt en klapte daar met de rechterkant van mij  hoofd tegen aan.Dat was hard kan ik je zeggen. Door de schrik eigenlijk, schoot ik uit balans, gleed uit en viel vervolgens met een klap tegen de reling aan de linkerkant , tegen de linkerkant van mijn hoofd. Dat was nog harder. Ik bleef even versuft liggen en iedereen verschoot van schrik. Gelijk wilde ik opstaan maar iemand zei nee even blijven liggen. Ik had verder niks gebroken ofzo en bleek ook nog helder uit mijn ogen te kijken. Geen duizeligheid of zo dus na eventjes bijgekomen te zijn stond ik weer op met behulp van een paar. Ze waren allemaal even bezorgd en behulpzaam ik dacht natuurlijk dat heb ik weer. Ik heb alles bij me voor mijn enkels, icepack, enkelband en crème, val ik op mij  harses!!!

De rest van de tocht naar beneden maar met behulp van de stokken gedaan voor de zekerheid. Iedereen steeds vragen of het hing. Geen hoofdpijn gehad of niks. Heb geluk gehad denk ik. Je bent zeker niet naar binnen  geweest in het kerkje hé  zei iemand. Nee inderdaad, dat krijg je ervan  die humor dus....erg leuk zo met zijn allen.

Na het einde van de tocht met de bus naar Myrina waar we van de baas van de tours, omdat deze tocht anders was voorgesteld, een ouzo met mezze aangeboden kregen. Dat was erg aardig. Hierna weer iedereen naar de eigen taxi voor de rit naar het appartement. In de middag heb ik voor de zekerheid 2 paracetamol genomen en in de schaduw in de tuin gelegen met een spannend boek en af en toe dommelde ik wat in. Zelf salade gemaakt om de maag nog wat rust te gunnen.

1 juni

De laatste wandeldag en dat zou in ieder geval een vrij vlakke wandeling zijn maar wel een iets langere dan normaal. Blijkbaar als compensatie van de vorige dag. 

Het leek een warme dag te worden met weinig wind. Ik had geen last meer gehad van mijn hoofd maar voelde alleen een vrij behoorlijke bult.Het ging allemaal goed gelukkig. Vandaag was het ook weer een mooie tocht en je kon ondanks dat we dit keer laag bleven toch nog veruit kijken. Af en toe konden we weer wat schildpadjes spotten bij ondiepe poelen. Zo tegen een uur of 12 kwamen we aan bij een klein gebouwtje waarvan  je niet zou zeggen wat het was. Roula onze gids zei dat we daar een kerkje (wat ook anders) konden bekijken maar dat we daar ookeven konden pauzeren in de schaduw en zelfs was een toilet. Er kwam een man uit het fdorp en die bleek heel veel te weten over deze kerk wat eigenlijk een voormalig klooster bleek te zijn. Dat zou je zo niet zeggen maar hij vertelde het een en ander erover en Roula maakte er een samenvatting van. Hij was zo enthousiast dat hij ons vroeg of hij foto's mocht maken van ons. Ja hoor dat is best en we dachten zeker voor zijn facebook ofzo. We moesten uiteindelijk maar op staan anders bleef hij kletsen. De volgende dag werd ik door onze schoonmaakster in haar beste grieks/engels er op gewezen dat ze mij en de buurman had gezien "fotografia, you look, internet. Ik dacht waar heeft ze het over en toen begreep ik dat er iets op internet stond van ons. Dus ik kijk en ja hoor de goede manbleek de plaatselijke journalist te zijn ofzo die voor het Limnos suffertje een artikel over ons had geschreven. Met foto en al (zie: http://www.limnosfm100.gr/limnos/item/20617-ollandoi-touristes-episkeftikan-tin-palia-mitropoli-photos.html) 

Prachtig! Ik heb de link doorgestuurd naar de wandelgroep. We eindigden in Livodochori waar we nog iets hebben gedronken en de gids nog een aardige fooi hebben gegeven.Toen was het tijd voor het afscheid van de wandelgroep. Het was erg gezellig en we hebben leuk met zijn allen gewandeld, gekletst en gelachen. Voor herhaling vatbaar zo'n combi reis. Sprios onze vaste rijder bracht ons weer terug naar het appartement. De rest van de middag lekker relaxt. 

2 juni 

Vrij dag, De laatste en ik had het plan om met de fiets dit keer, nog de bezienswaardigheid te bezoek aan de andere kant van het eiland. Een opgraving van een theater. Moest zo ongeveer een kilometer of 15@ 17 zijn. Dat is in Nederland zeker te doen. Alleen dat viel hier toch vies tegen. Het is daar toch wel heeeel vaak heeel vals plat. Menig keer moest ik afstappen. En het was graadje of 29, geen wind of schaduw onderweg. Moet je echt weer Hollandse voor zijn om dit te doen met een te kleine fiets, zonder versnellingen. Het ging dus ook niet snel nee. Bovendien was ik er achter gekomen dat ik mijn mobiel op de oplader had gelaten dus ik had niets bij me, dus ook niet handig. 

Uiteindelijk zag ik al in de verte de opgraving maar ik wilde er natuurlijk heen. Onderweg kwam ik de bewaker op de bromfiets tegen die vroeg of ik daar heen wou. Ja dus, it's open zei hij. Ja dat mag ik hopen na zo'n marteling. Het was een mooie lokatie en prachtig gereconstrueerd ook. Na een kwartier kwm hij ook weer terug en ik wilde betalen. Nee dat hoefde niet, too hot. Hij vond het denk ik al een prestatie dat ik er op de fiets was. Hij gaf me zelf nog een fles koud water van 1.5 liter. Ik heb er wel wat van genomen maar hoefde niet de hele fles mee want ik had zelf al wat ingeslagen. Ik weer op de terugweg. richting Koundopoli waar ik de buren op een terras tegenkwam en ik heb daar ook geluncht.Na de lunch wilde ik kijken of ik een andere weg terug kon nemen. Moest ik eigenlijk niet doen want dat gaat dus altijd verkeerd. Zo nu ook en ik stond op een gegeven moment op een weidse vlakte met een paar koeien en in geen velden of wegen iets van borden of wat te bekennen. Mmme, dan toch maar weer stuk terug om uiteindelijk weer in dezelfde plaats waar ik eerder doorheen fietste terug te komen. Toch maar even gevraagd naar de juiste weg want ik had het wel even gehad. Inmiddels hartstikke warm en had mijn sjaal maar om de boven armen en mijn hoofd gedaan. Volgens de buren die mij later zagen fietsen zag ik eruit als Yasser Arafat en was het wel een komisch gezicht. Ze hadden er eigenlijk een foto van moeten maken. Ik kwam uitgeput en gevloerd weer in het appartement. Ik stortte gelijk op bed ik was kapot Het heeft wel even geduurd voor ik weer een beetje bijgekomen was. Eigenijk ook dom op zo'n laatste dag maar aan de andere kant toch ook wel weer een prestatie en het doel bereikt. In de loop van de avond de laatste salade gemaalt van de overgebleven zaken in de koelkast. Rest aan de buren van de andere zij gegeven die nog 2 weken zouden blijven en zo zachtjes aan koffer ingepakt. 

3 juni 

Laatste spullen opgemaakt. Koffer verder ingepakt en wachten op de taxi die rond 10 uur zou komen. Ik zou teruggaan met hetzelfde stel waar ik mee kwam, mijn buren die dus elke dag hebben gefietst waar ik wel bewondering voor had. We zijn gedrieën uitgezwaaid door de overige 3 gasten en de eigenaar dus dat was wel leuk. Aangekomen in Nederland, 20 minuten rond cirkelen in de lucht want Schiphol was file, op de grond nog 20 minuten wachten want we konden niet naar de gate en eindelijk in Schiphol duurde het nog eens een minuut of 20 voor ik de koffer had. Mijn zussen waren geduldig en stonden me op te wachten dus dat was weer een gezellig weerzien. Al met al een lekker relaxte vakantie. Foto's volgen.