Rondje eiland (3)

9 juli 2018 - Ithaka, Griekenland

9 juli-10 juli

Vanaf maandag hadden we 3 dagen een auto en die wil je dan ook gebruiken. Nou is het hier op Ithaki behoorlijk steil en erg veel haarspeldbochtjes dus dat was voor mij maar ook voor Trudy een hele uitdaging. Beide erkenden dat we dit nooit alleen zouden hebben gedaan maar met z'n tweeën durf je toch meer en het bleek ook dat we daarin het beste van elkaar naar boven haalden. Wat ik niet durfde dat deed Trudy met gemak en andersom. Dat was wel mooi. Ik was de Nicky Lauda van t stel volgens mijn "bijrijder". Nou is mijn grootste trauma dat de auto afslaat als je naar boven moet in een haarspeldbocht. Aangezien de Punto niet zoveel vermogen had ging dat gepaard met behoorlijk geluid in zijn 1 want 2 ging niet. Dus ik ging niet zo rustig omhoog zullen we maar zeggen. In tegenstelling tot mijn "bijrijder" die  heel rustig naar boven reed en bijna tot stilstand kwam in de bocht waardoor ik aan de rechterkant steeds maar met de rechter voet op het niet aanwezige gaspedaal aan het pompen was. Het was erg amusant, dat wel.....Maar we zijn bijna overal gekomen waar we wilden. Stavros was een aardige plaats, uiteraard met kerk, terrasjes en Odysseus die op ons neer keek. Op zoek naar zijn "School of Homerus" bleek dat de toeristische bewegwijzing in Ithaki toch nog niet erg optimaal is. Maar dat maakt het dan wel weer leuk, vooral als je op een smalle weg moet keren. Dat deed ik dan wel weer. Gevonden en weer prachtige uitzichten op een onwaarschijnlijk mooie azuurblauwe baai. Wat een prachtig eiland is dit.Teruggekeerd en dezelfde mooie route naar beneden gevolgd. 

De dag erna een strandje opgezocht waar we al om 10 uur waren. Inclusief bedjes met parasol alleen ging die pas om 11 uur van start. Er was ook zicht op een strandtent met daarnaast een stuk of 3 koelingen met drankjes erin maar helaas alles bleef dicht. Wat bleek de uitbater had geen vergunning en dus mocht niet draaien. Wat een bureaucratie, geen wonder dat....vul maar in. Later kwam er een mannetje uit Vathi bestellingen opnemen maar dat zou een uur duren. We gaan zelf wel. Opgebroken tegen uur of 1 en geluncht aan de baai met een lekker windje. Daarna wilden we kijken of we een Cave konden vinden via een kustweggetje. Dat werd als maar smaller en op een gegeven moment hield het asfalt op. Ik ging toen even lopend op onderzoek uit of we ergens nog konden  draaien. Wat verderop was dat het geval want anders moest je achteruit en dat zou ook niet zo'n succes worden. We reden op gravel en dat moest je wel met beleid doen. Voorzichtig doorgereden tot het draaipunt waar we de auto konden parkeren en op zoek gingen naar de Cave, lopend. Helaas niet gevonden want we werden min of meer gedwongen terug gegaan. We kwamen 2 honden tegen die er nogal erg waakzaam uitzagen.  Dus daar durfden we niet langs. Maar ook hier waren de uitzichten geweldig. Teruggekeerd met de auto en  het wandeload wat we ook zouden doen naar beneden voor een archeologische bron lieten we rechts liggen. Te steil, te heet.

Foto’s