Etappe Montfey-Roffey

Vrijdag  12 april

Gisteren weer een zakje "droogvoer" moeten openen. Soms (eigenlijk best vaak) is er gewoon niks onderweg waar je wat in kan slaan. Dus het credo op de camino is alles te koop gaat niet op voor Frankrijk. Maar het weer was heerlijk en ik kon nog buiten zitten op n soort terrasje. Ik was best behoorlijk moe en na een verkwikkende douche, een voedzame maaltijd van chili con carne en een paar koppen thee ging ik vast in bed liggen. Nou dat voelde zo heilzaam t licht ging gelijk uit.

Vandaag op tijd weer in de benen met 21km voor de boeg. Het was zalig weer. Op naar Evry al waar een supermarkt zou zijn. Helaas tijdelijk gesloten. Dan maar koffietje doen. Dan naar een boulangerie. Bingo. Lunch in de pocket. Toen weer op weg waar ik vriendelijk werd aangesproken door  een dame die ik al eerder had begroet. Zij wees me een paaltje waar het aantal kilometers naar santiago  op stond. Zij bleek een jehova's getuige die mij, uiteraard in het Frans, het eea uit wilde leggen over het onze vader. Eh...tsja je kunt moeilijk ineens weglopen dus beleefd als ik ben haar even aangehoord en toen  zei ik dat ik graag verder wilde en bedankte haar vriendelijk. Ze wenste me bon courage en ga met God. Kortom ik voel me een gezegend mens.😇

Het was eerst nog frisjes maar na een paar uur deed ik mijn tussenlaagje al uit. Ik had voor het eerst mijn zonnepetje op en zonnebril was ook niet verkeerd. Als je zo onderweg bent mijmer je heel wat af. Soms gaan je gedachten terug naar bepaalde momenten en kan je spontaan in de emotie schieten en dat is heel normaal. Soms weet je niet eens waarom. Maar dat hoort bij een dergelijke pelgrimstocht al vind ik het woord pelgrim toch nog wat zwaar klinken. Ik voel me vooral een wandelaar die deze weg ervaart als een weg naar binnen met alles wat er naar buiten kan komen laat komen. Helend misschien maar vooral een tocht naar, voor en door mijzelf op de manier die ik kies. Dat is dus niet altijd de aangegeven weg als die voor mij niet uitkomt  niet prettig lijkt of een stuk korter kan. Dat heeft zo zijn consequenties in t voor- maar ook wel eens nadeel. 

Rond 4 uur aangekomen bij Martine, die mij verwelkomde en naar mijn onderkomen bracht een soort aanbouwtje. Ze zou om 19.00 uur de maaltijd klaarhebben en die werd buiten geserveerd. Ze komen niet bij je zitten maar maken zo af en toe wel een praatje. 

De rest van de avond helaas moeten besteden aan t zoeken naar slaapplekken. Dat kost best veel tijd en ze zijn niet altijd daar waar je ze hebben wil. Dat betekent nu dus dat ik weer een dag later in Vezelay kan zijn. Voordeel is wel dat ik geen 24km hoef te lopen.