Etappe Rocroi-Vaux-Villaine 22 km

28 maart 2024 - Aubigny-les-Pothées, Frankrijk

Woensdag 27 maart

Het appartement was modern en van alle gemakken voorzien. Midden in t centrum. Maar t was maar een klein vestingstadje. We zijn bij een Italiaans restaurant gaan eten op nog geen 100meter. Pizza maat wagenwiel. Veel te groot natuurlijk. Kon maar de helft op. Wel eindelijk een wijntje genomen half litertje voor 2 personen. Na de maaltijd weer naar t appartement en ieder trok zich terug in haar eigen kamer. Ook weer s relaxed. Ik probeerde om appartementjes te boeken in Reims en naderhand de blog te schrijven. Dat houdt t ook leuk en een herinnering voor later. Manlief van Meriam komt over om haar in Reims op te halen samen met zoonlief en hond. We blijven daar 2 nachten. Ik hou dus in Reims ook een dag rust. Dat valt allemaal in t paasweekend hoewel ze hier geen 2e paasdag kennen. Maar op maandag is sowieso alles in Frankrijk dicht dus dan maar beter in n stad.

Vanmorgen weer ontbijtje met de spullen die we bij de carrefour hadden gekocht. Boel inpakken, opruimen en alles netjes achterlaten en om 09 uur weer en route. We worden er al aardig bedreven in. Ik wilde nog  wel even een vers croissantje halen bij de bakker voor straks bij de eerste stop. Vandaag hadden we waterkoud weer met n straffe wind af en toe- en eindeloze wegen in t vooruitzicht. Gehuchtjes zat maar geen enkele met n café ofzo laat staan winkeltjes. Goed dat we eigen spullen mee hadden. Heet water voor de koffie, oud brood en brie. Zoveel trek heb je ook niet. Eerder behoefte aan iets warms maar dat zou nog wel een tijdje duren. We liepen s'morgens met een behoorlijke pas. Wel over een asfalt weg die uiteindelijk in het bos uitkwam. Maar een hele lange weg waar geen eind aan kwam. Opeens zag ik iets uit t bos rennen de weg oversteken en weer weg. Het was geen hert of ree maar iets grijzigs met een witte pluim op de staart de grootte van een hond. Mogelijk een wolf? We waren net aan t zingen dus dat beest schrok zich rot natuurlijk en dacht wegwezen hier.

Maar toen was t gedaan met de pret. We moesten dwars door t weiland. Wat een vreselijke weg was dat. De grond was zeiknat en de bandensporen van een trekker maken de grond bijna onbegaanbaar. Uiteindelijk kwamen we aan bij Vaux-Villaine bij Luce en Pierre die een onderdak voor pelgrims boven de garage hadden ingericht. Er konden er 6 slapen maar we hadden de plek voor onszelf. Op de vliering de bedden en daaronder de huiskamer en keuken. De maaltijd werd verzorgd. Een brandnetelquiche gemaakt door Pierre plus een perentaartje. Erg lekker. Meriam was zo brutaal geweest te vragen of we er een fles wijn bij konden krijgen. Die kwam ze naderhand nog brengen ook.  Gevoed en gelaafd naar ons mandje boven. Bijna met de kippen op stok.

Donderdag 28 maart

Vanmorgen uitgezwaaid door Luce. Een beetje later dan de bedoeling was zo tegen half 10. Zonnetje en een redelijk blauwe lucht maar dat bleek helaas van korte duur. We kozen een deel over de weg om datzelfde van gisteren te vermijden. Maar uiteindelijk moesten we toch weer door het bos. Een en al modder, gaten en geglibber. Zorgen dat je je stokken goed neerzet en als je ze weer optilt dat de doppen er nog op zitten. Je hebt al je zintuigen nodig om te zorgen dat je niet valt, niet blijft haken  met je broek aan de bramen struiken.  Je krijgt de Camino niet zomaar,  zo is t in t leven ook. Hindernissen en ongemakken maar de beloning is uiteindelijk groots hoewel dat nog behoorlijk lang duurde. We kwamen pas om 3 uur aan in Signe de Abbey waar we om 1 uur hoopten aan te komen. Maar zo'n glibbertocht kost veel tijd en energie. Vandaar was t nog 7 km en we hadden er al 16 opzitten. Ik zat er wel doorheen maar op de een of andere manier is t ons op wilskracht toch gelukt. We hadden deze accommodatie pas gisteren kunnen boeken.  Alles in de omgeving was vol of niet beschikbaar. Dit was  een boerderij waar de eigenaresse er niet was maar ons toch toegang gaf. Ze gaf ons de aanwijzingen voor de sleutel en meer zaken. Er was alleen geen verwarming want dat was te ingewikkeld. We waren allang blij dat we een slaapplek hadden. Ons de toegang tot de boerderij verschaft. Grote woon keuken en boven de slaapkamers.  We moesten ook zelf een bed verschonen want er was net een groep geweest. Daarom hoefden we ook alleen betalen wat we kwijt wilden. Dat heet in pelgrimstermen een donativo. Met een vorig stel had ze dat ook gedaan. Ontbijt was er nu natuurlijk ook niet.  Dus we kijken morgen wel. Net t gas aangekregen om een omelet te bakken en wat soep. We gaan maar weer vroeg onder de wol.

Foto’s

2 Reacties

  1. Ans Jonker:
    28 maart 2024
    Hanneke en Meriam, dat ziet er allemaal goed uit! Beetje tegenslag hoort erbij om daarna weer extra te genieten! Buen Camino!
  2. Trudy:
    29 maart 2024
    Weer mooie plaatjes. Het afzien maakt het arriveren weer fijner. Mooi aantal km's gelopen.

Jouw reactie