Etappe Allemanche-Vallant St Georges/Saint Lye

Zondag 7 april

Redelijk geslapen maar t voelt toch vreemd in een andersmans huis. Gisterenavond was tijdens t eten de TV aan. Normaliter doe ik dat ook maar met gasten? Maar ik kon de man al helemaal niet verstaan en erg hun best om een gesprek gaande te houden deden ze ook niet. Nooit ergens geweest behalve in België 20 jaar geleden en wonen hier nu al 18 jaar. Vreemde indeling van het huis met alleen boven een toilet. En het zag eruit alsof ze er net in waren getrokken. Overal een bende behalve in mijn slaapkamer. Blij dat ik van tafel kon. Vroeg gaan slapen en vroeg weer op. Op 8 uur al beneden met alles al ingepakt. Beetje thee. Verplicht 2 brioches (soort zelfgebakken zacht brood) naar binnen gewerkt en toen mijn stempel, betalen en  wegwezen. Vergat ik mijn stokken weer terug. Eindelijk weer op pad. Op naar het kanaal weer want die loopt het hele stuk met me mee of eigenlijk andersom. Het was zondagochtend nog niet zo druk onderweg. Naarmate de dag vordere steeds meer fietsers. Ik bonjourde wat af naar iedereen en iedereen naar mij. Het liep lekker en ik was redelijk op tijd bij monsieur Philippe Defrance bij wie ik een kamer had geboekt. Er waren wat meer mensen ook pelgrims had hij gezegd. Nou prima. Ik kom daar aan en belde. Ik hoor niks. Kloppen, nog niks. Doe de deur open-dat is hier kennelijk gewoon en roep weer Hallo, hallo. Komen er een paar kinderen op me af daarachter een jonge dame die zich verontschuldigde en riep naar Philippe dat ik er was. Het was een soort huishouden van Jan Steen zeg maar. Tante van 86 was er, een huisvriendin Collette (stevig formaat) de vrouw des huizes Nicole en Philippe dus. Ze hadden net een verjaardag gehad en waren nog aan t opruimen. De rest was de overige familie die waarschijnlijk net weg aan t gaan was. Ik werd naar een slaapkamer gebracht, hier t toilet daar de badkamer-badjas mag je gebruiken. Doe alsof je thuisbent maar rust eerst even uit. Ik onderging t gelaten al die tamtam om me heen. Ging douchen en even op bed. Na een uur of wat weer op en ging ik s kijken in de kamer. Daar waren ze net bezig allerlei flessen en hapjes op tafel te zetten. Het aperitief. Inmiddels de 2 overige pelgrims een jong stel uit België, Silvie en Dennis, ontmoet waarvan zij goed frans sprak en af en toe vertaalde. Van het rappe frans tussen de mensen verstond ik nog maar de helft en dan ontgaat je de essentie. Af en toe wat nederlands met Silvie en Dennis. Na de borrel aan tafel en dat was ook een gezellig geheel. Wat een verschil met een dag eerder. Je werd hier gewoon als deel van de familie beschouwt ook  al kon je niet goed mee praten. Na t eten was t voor mij bedtijd zo tegen half 10. 

Maandag 8 april Vallant Saint Georges-Saint Lye

8 uur weer present en in de keuken mocht ik kennelijk alles pakken. Ben niet gewoon overal kasten open te trekken maar dat kon hier gewoon  Philippe kwam even vragen of ik zijn hulp nodig had. Hij maakte wat heet  water voor mij en ik at weer wat brioches met jam en nam thee en daarna koffie.  Afscheid genomen van madame van 86 die mij vanalles vertelde over haar darmprobleempjes voor zover ik t verstond maar ze was allerliefst. Ook van Philippe en Nicole en om half 9 liep ik alweer met goede moed richting kanaal. Was goed weer. Niet koud of warm en heerlijk lopen. Voor een wat bibberende video maar met de vogelgeluiden wat alles is wat je hoort liep ik daar te genieten. Opeens schoot er een reetje met sprongen door het ondergelopen bos. Hij was vast geschrokken. Het hele gebied hier is overstroomt door de regen. Het bos staat blank aan beide zijden of het wordt gereguleerd met sluizen vanaf het kanaal.  Na een tijdje stak er ook opeens een bever over en dook het kanaal in. Helaas geen foto van kunnen maken. Mooie momentjes. Totdat het begon te miezeren. De miezer ging over in regen en ik wisselde mijn jack voor de regenjas en de hoes over de rugzak. Gatver daar had ik nu even geen zin in. Het regende serieus nu en dat bleef zo. Ik besloot bij het volgende dorp dat ca 1km van t kanaal lag te kijken naar een schuilplek. Hmm dat zag er niet erg veelbelovend uit. Ik liep verder richting kerk en zag ergens een overkapping.  Bleek t gemeentehuis te zijn en zowaar de deur ging open. Dus ik naar binnen en vragen of ik hier even mocht rusten. 2 dames en een meneer overlegden even en de man zei ik haal even een sleutel dan kun je schuilen bij de salle des fetes, soort feestzaal. Het gemeentehuis ging nl om 1200 dicht. Hij gebouw lag er praktisch naast. Alleraardigste man-misschien wel de burgemeester zelf weet ik veel. Hij opende de deur en zei ik zoek een stoel voor je. Hij naar achteren komt terug met stoel. Ik haal ook een tafel voor je. Hij weer terug en brengt een onderstel en later het blad. Liet me zien waar t toilet was. Zo zei hij. Neem je tijd en bon appetit want het was bijna  12  uur en kon ik gelijk lunchen. Ik was hem zo dankbaar. Ik zag eruit als een verzopen kat en t regende nog steeds maar het zou binnen een uur opklaren. Toen hij weg was moest ik even een traantje laten. Zo geëmotioneerd was ik even. Mijn regenjas en vest even te drogen gehangen. Na ca half uurtje klaarde het inderdaad op en begon te zon weer te schijnen. Ik pakte de boel weer in en liep verder. Het gemeentehuis was inmiddels gesloten. Rond half 3 passeerde ik een supermarkt die open was niet al te ver waar ik zou slapen. Inkopen gedaan en met de boodschappen weer naar mijn volgende slaapplek. Via airbnb geboekt. Soort studio met de douche/wc keukentje en bed. Niks bijzonders maar praktisch.  Had wat verse spullen en eieren gekocht voor een omelet en morgenochtend een gekookt ei. Ze verkopen ze alleen per 6. Dus dat worden even veel eieren koken en bakken. Zal vast wel smaken. Morgen richting Troyes wat ca 10 km is. Dan even time-out weer.