Etappe Sezanne-Allemanche

Zaterdag 6 april

De zon schijnt en ik ga na mijn boeltje weer te hebben ingepakt vol goede moed op pad.

Eerst stukje over de weg en toen de velden in die gelukkig een stuk waren opgedroogd. Ik kon zowaar mijn zonnebril opzetten wat een verschil. Buiten de stad ben je hier al gauw weer helemaal alleen en  in geen velden of wegen enige bebouwing te zien. Je voelt je alleen op de wereld. Het geel van het koolzaad doet bijna pijn aan je ogen. Wel mooi om te zien. Na een uur ofzo  even koffiestop bij een vreemd gebouwtje in de plaats Vindey. De fles noemen ze die. Heerlijk in de zon even genieten. Bijna geen mens te zien en superstil. Lijkt ook wel weer uitgestorven. Verder maar weer. 't werd een lange dag. Ik was ook vergeten mijn waterfles te vullen.  Paar keer fout gelopen weer meer kilometers. Zie de video. Lijkt eindeloos en dat is t ook. Het werd warmer. Vest uit en in T-shirt zowaar. Na 7 uren lopen enuitgedroogd kwam ik pas aan bij mijn slaapplek bekaf. De host in kwestie  bleek panne in zijn huis dus ik werd bij de buren gedropt. Gewoon in huis-slaapkamer boven, toilet en badkamer op de gang. Even douchen en op bed. Tevoren afgesproken dat ik maaltijd erbij zou krijgen maar geen idee hoe dat hier nu ging. Inmiddels was t over 7. Zouden ze me roepen? Ik bedacht dat ik wel warm water kon vragen voor de thermosfles dus ik naar beneden. Goed gegokt. Of ik gelijk wilde eten. Aardappelen en kip uit de oven. Biertje erbij. Veel water  gedronken. Heerlijke franse kaas toe. Echtpaar lijkt wel beetje uitgeblust. De vrouw doet haar best de man uitgezakt type op de bank. Maar verder was ik al lang blij het weer gehaald te hebben. Morgen weer een andere slaaplek bij particulieren. Er zijn niet zo heel veel onderkomens en deze adressen staan op een lijst van het genootschap van Frankrijk in een boekje. Vaak mensen die de Camino zelf ook hebben gedaan.