Etappe Diest-Kortenaken-Geetbets

Donderdag 28 september ik pak de draad weer op. Trein vanuit Utrecht naar Maastricht en dan overstappen op de trein voor Diest via Hasselt met de NMBS. Kaartjes kan ik online via de app van de Belgische ns aanschaffen. Leve internet. Alleen dat lukte in de trein dus niet. Misschien uit beveiliging.  Op perron Maastricht dan maar. 1 euro duurder. En ook de Belgische ns blijkt niet even betrouwbaar. Er gaat maar 1 trein per uur richting België. En die ik wilde nemen die viel uit ivm een aanrijding.  Lekker dan. Uur wachten en niet zeker weten of die wel gaat. Doel is de komende week Namen te bereiken. Of ik dit jaar de franse grens bereik is nog de vraag maar ik ben al een eind op weg. Dan kan ik volgend voorjaar de route weer oppakken in Frankrijk. 

Na een lange reisdag van 7 uur kwam ik Diest aan. Ik liep gelijk in de goede richting naar het hotel ca. half uurtje lopen.  Vrij simpel hotel en met recht een 1 persoonskamer. Alles precies pas. Langs de weg een shoarmaschotel genuttigd en daarna wat tv gekeken want verder was er niets. Vroeg getracht te slapen maar het was er veel te warm. Raam open was herrie raam dicht te warm. Kortom slechte nacht gehad.

Dag 2. Wakker 7 uur 8 uur ontbijtje en half 9 weer de weg op richting bushalte naar Scherpenheuvel-Zichem. Ik begon de dag bij de basiliek van deze plaats en waar het "huis van Maria" stond. Men zegt dat als je de Camino gaat lopen je op onverwachte momenten hulp wordt geboden.  Dat is mij gisteren en vandaag wel gebleken. De belgen zijn buitengewoon vriendelijk en zoals eerder gemeld stoppen dus ALTIJD voor voetgangers zelfs als je nog niet wil oversteken. Of als je even op je mobiel kijkt voor de weg dan stapt er iemand van zijn fiets om te vragen of hij je kan helpen. En dan in de basiliek. Ik was deze kerk aan het bekijken toen er een oudere dame die in de kerk zat naar mij toekwam en ineens vroeg of ik de camino aan het lopen was. Ik  zei ja en ze zei dat ik een stempel kon halen bij de sacristie. Ik had nog helemaal niet bedacht dat ik een stempel wilde. Ik bedankte haar en ging op zoek. Weer een stempel dankzij deze vrouw anders had ik die compleet vergeten. Buiten gekomen er omheen gelopen en nog wat bekeken. Daarna een latte gehaald en de bus weer terug naar Diest. Ik had de goede weg met de jacobsschelp snel te pakken. Om half 11 was ik weer op de Camino. Heerlijk. De herrie van de stad achter me gelaten en dwars door velden- weilanden en holle wegen gelopen. Je merkt dat hier en daar de wegen al niet zo plat zijn. De klimmetjes en dalen. De ochtend was qua weer prima tot een uur of 1. Ik zat net even mijn broodjes op te eten en wat te drinken toen de wind opstak en t begon te miezeren. Trui aan regenjas aan en maar weer gaan. Ik was al veel te vroeg in Kortenaken en kon pas om 5 uur bij de overnachting terecht. Ik ging een soort kroeg binnen met serre waar ik zeker een uur heb gezeten achter glazen thee. Maar goed ook want t begon harder te regenen. De regen hield zo tegen half 4 op en ik weer op pad. Ik liep door boomgaarden waar ze bezig waren appels te plukken. "Amigo here for you "  en ik kreeg een hele grote sappige appel naar me toegestoken. Het waren geen belgen wat wel geen idee maar zij waren de appelplukkers. De appel was fris zuur en sappig. Rond 5 uur kwam ik aan bij Robert en Monique een ouder echtpaar die me hartelijk welkom heetten. Glas thee gedronken-wat gebabbeld en na een heerlijke douche kon ik aanschuiven. Spinaziepuree met kip. Heerlijk. De gastvrouw en heer gingen vanavond uit en lieten mij thuis. Wat een vertrouwen. Ik hoop dat ik vanacht beter slaap.