Coober Pedy naar Alice Springs

12 september 2016 - Braitling, Australië

Dag 13-14
Vandaag nog een vrije dag in Coober Pedy. Menigeen zou zeggen wat moet je daar nu in godsnaam doen, maar ondanks het feit dat het leven zich ondergronds afspeelt is er best veel te zien, alleen moet je het wel ontdekken natuurlijk. Eerst relaxt opstaan en ontbijtje klaarmaken in de keuken tegenover mijn kamer. Toast met jam en koffie of thee kun je pakken en wat fruit of muesli wat je maar wilt. Daarna mezelf en mijn troep wat organiseren want de volgende morgen om half 6 weg naar de bus dus dat wordt rond 5 uur op.
Nobel tours die ik had uitgezocht zou me om 1 uur ophalen van het motel. De tour duurde ongeveer 5 uurtjes en dat alles in en rond Coober Pedy. Maar dan weet je ook alles van Coober Pedy af en heb je ook e.e.a. gezien. Busje kwam op op tijd, zo'n 4 WD bus waar ca. 10 man in kan maar we waren maar met zij drieën. Een ouder stel uit Australië en ik. De gids wist een hoop te vertellen maar moest soms ook wat over laten aan de plaatselijke uitbater als we daar waren . Begonnen bij het museum waar je een rondleiding krijgt door een oude mijn en je kunt zien hoe er vroeger naar opaal werd gezocht en hoe de mijnwerkers leefden. Erg interessant. Daarna mogelijkheid om museum verder te bekijken en/of opaal te kopen. Ik heb mezelf een hangertje cadeau gedaan. Tuurlijk je komt er maar eens en dan haal je het waar het vandaan komt toch? Daarna bezochten we een woonhuis, een aboriginal art galerie en een Servische kerk die overigens niet meer in gebruik bleek. Als je bedenkt dat men vroeger geen gereedschap had om dit te kunnen uithakken kun je je wellicht voorstellen hoelang het duurt voor zoiets klaar is.

IMG_1236_resized_1 IMG_1255_resized IMG_1283_resizedIMG_1258_resized IMG_1262_resized 

Na dit bezoek richting dog fence. Dat blijkt een 5000 km lang hek te zijn om de dingo's aan de ene kant te houden en de schaapkuddes aan de andere kant. Maar ja dat zal niet overal veilig blijven. Daarna gingen we wat verder via dirt road de enige die we mochten rijden, want je zult t niet geloven maar het had hier wel 60 ml geregend en dat is voor deze regio erg veel ineens. Maar daarmee kunnen veel dirt roads niet gereden worden. Het lijkt wel zompige rode klei dan en daar kom je ongetwijfeld vast te zitten. Maar het was een mooie tocht want overal zie je heuveltjes liggen die de overblijfselen zijn van het mining of waar men nu nog bezig is. De dugouts dus. Daarna reden we naar de breakaways en ik had geen idee wat dat was maar dat is een giga gebied waar je op een hoger plat over uitkijken kan en het is in al zijn leegheid prachtig om te zien. Daarna had de gids nog wat kleine toastjes met kaas en dipjes bij zich en aardbeien wat erg lekker was.

IMG_1333_resized IMG_1348_resized IMG_1349_resized IMG_1360_resized 


Weer terug naar Coober pedy en deze tour was ten einde. Geen spijt van gehad. Samen met de motelhoudster even naar een take away gereden en daar een chicken kaas of zo iets gehaald en in de kamer op gegeten. Veel teveel natuurlijk maar moet het er voorlopig mee doen. Morgen vroeg op.
Om kwart voor 5 ging de wekker en ik was om kwart over 5 klaar met alles en de dame van het motel zou me naar de bus brengen want die was aan de andere kant van het dorp. Alleen ze kwam maar niet en dan begin je wel zenuwachtig te worden. Het was te ver nog om te lopen en ik zocht al telefoonnummers maar mij mobiel gaf geen sjoege omdat het nr out of order was of iets. Shit wat nu. Ik kon dus niemand bellen. Maar ik wist dat ze er was want haar auto stond er. Naast de deur bij het kantoor was een emergency bel. Daar maar op drukken dan en ja hoor daar stond ze slaperig en wel. Ze had zich verslapen, so sorry en gelijk schoenen aan en weg waren we pfffff, saved by the bell.
Bus stond er al, de boel onderin gepakt en bus in. Er waren zeer weinig passagiers dit keer dus kon zitten waar ik wilde. Het was nog donker. Afscheid genomen en weg ging de bus. Zon opkomst gezien onderweg en heb verder de hele rit naar buiten kunnen kijken naar het panorama door het raam. Wat prachtig allemaal en op dit moment zelfs groen en met bloeiende bloemen. Dus helemaal niet kaal zoals je zou verwachten. Ik heb genoten van deze busrit van Coober Pedy naar Alice springs waar ik om ongeveer half drie aankwam. Ik werd opgewacht door Margareth van de B&B. Ze reed me even rond door de plaats en daarna naar haar huis waar ze met man Alf deze business runt. Aardig stel, huis wat op zijn mrs Bucket stijl ingericht en zo was zij ook wel een beetje.(vb. slofjes aan in de slaapkamer, plastic op bed als je daar je koffer op legde dat soort dingen.)
Maar voelde wel welkom. Kopje thee en even verhaal doen en daarna heerlijke douche. Daarna kwam er nog een stel die ook een kamer had. We werden uitgenodigd voor een wijntje en wat nibbles zoals ze dat noemen. Kaas, worst, olijven en toastjes.
Daarna vroeg ze of ze me soms ergens naar toe kon brengen voor diner. Trek in eten had ik niet maar nam genoegen met de wrap die ik nog over had en ben heel vroeg naar bed gegaan want de volgende dag zou ik weer om 05.45 worden opgehaald voor de out back trip waar het comfort ernstig minder gaat zijn. Ook is er nergens bereik dus het duurde even voor ik verslag kon doen.

IMG_1376_resized 

6 Reacties

  1. Zus Ellen:
    12 september 2016
    Hoi Zussie,
    gezien dat je er al 3500 km op hebt zitten. Dat is best veel in zo'n korte tijd. Ben benieuwd hoe de reis naar Darwin is. Ook weer een aardige trip. Liefs
  2. Bouke pinkmeet:
    12 september 2016
    Ha Hanneke, wat ben ik onder de indruk van jouw reisverhalen, wat een moed en wilskracht om dit allemaal te willen zien en ervaren. En naast de penibele momenten zie ik je ook erg van deze trip genieten. Prachtig om zo jouw belevenissen mee te maken.
    Het kan niet anders dan dat we een andere Hanneke terug zien tzt.
    Groetjes Bouke
  3. Ellen:
    12 september 2016
    Begon mij al zorgen te maken (nee hoor grapje, jij redt jezelf heel goed). Geen bereik, dan ook geen update van jouw reis.
    Henk is inmiddels ook een volger van jouw reiservaringen.
    Hoe is het weer? Wij hebben nog een aantal tropische dagen en wij genieten van dit prachtige nazomerweer.
  4. Carine:
    13 september 2016
    Hoi Han, het genieten spat er af. Straks wil je daar blijven ...... ha ha. Graag tot het volgende verslag. Knap van je dat je toch zulke leuke verslagen voor ons hebt.
  5. Judith:
    16 september 2016
    Prachtige uitzichten. boeiend, hoe iets waarvan wij denken dat het leeg en dus saai is, zo mooi om te zien kan zijn.
    Mooie foto' s weer. Je ritme is totaal anders, vroeg op en ik denk ook vroeg naar bed. Op naar het volgende doel.
    Late reactie, want net terug uit Madeira. Groetjes.
  6. Ellen:
    18 september 2016
    Weer mooi verhaal. Ben benieuwd naar de foto's.