Uluru, Kings Canyon outback tour deel 2

18 september 2016 - Uluru, Australië

Zaterdag 10 september
Vroeg op. Zorg en dat je op een plateau bent voor zonsopkomst zo dat je die nog kunt zien.Ontbijtje maken opruimen inpakken en weg. We krijgen er al aardig de gang in. Vandaag weer een aardig eind rijden. De Olgas heet dit gebied en behoort tot hetzelfde park. In tegenstelling tot een rots of een berg zijn dit rondgevormde stenen die Kata Puta worden genoemd oftewel vele rotsen. Op het programma stond een 7 km durende wandeling. Nou is die in Nederland anders dan hier. Constant klimmen en dalen, van het uitzicht genieten foto' s maken dus dat duurde nogal en de 7 km doe je dus 3 uur over, minstens. Dat werd op t laatste zwaar want dan loop je in de felle zon en dat is erg vermoeiend. Nadat iedereen weer terug was bij de bus, had Matt wat fruit klaar en konden we even uitrusten, alvorens weer verder gingen naar ons volgende camp plaats ergens ver weg in de bush. Dit keer was het een echte bush camp met toch wel water en echt toilet maar het uitzicht was dus dit. De douches daar moest eerst even een vuurtje voor gestookt worden voordat er warm water was maar dan had je ook echt heet water.
IMG_1640_resized_1 uitzicht vanaf wc IMG_1641_resized_1 IMG_1642_resized_1 douche IMG_1644_resized_2 IMG_1622_resized_2 IMG_1625_resized_3 IMG_1657_resized_2 IMG_1601_resized_2 IMG_1600_resized_2

Back to basics was dit en het had ook wel weer wat. De toiletten en douches waren wat verder weg van het camp en ik zag me daar nog niet heen gaan als ik midden in de nacht moest dus ik hoopte maar van niet. Ik wel meteen maar gedoucht dan was het nog licht en kon ik de weg terug vinden want met die kop (lamp) van mij en een klein lichtje erbij zie ik toch geen bal in het donker. De maaltijd duurde even dus we zaten met zijn allen gezellig bij het vuur. Het was niet echt koud maar vuurtje erbij was lekker. Er zouden er een paar in een swag slapen, een soort overall slaapzak inclusief matras en kussen en moest wel warm zijn en dan slaap je in de buiten lucht in de prachtige sterrenhemel. Maar de wetenschap dat er van alles op 2,4,6 of meer poten over me heen kon kruipen benam mij die neiging. Zeker toen na het eten Matt nog een horror story had, waardoor ik zelfs in mijn eentje in de tent ineens van alles rond hoorde kruipen over de tent heen enzo. Ik kreeg er de kriebels van. Ik zal het verhaal niet vertellen maar kwam er op neer dat er nog wel s iemand die ontsnapt was uit de gevangenis in Alice Springs rond kon lopen en al een toerist had vermoord die even peepee ging doen in de bush. Of het waar is dat weet ik niet want hij vertelde wel meer verzinsels maar ik was niet de enige die het toch wel creepy vond.
Nog wat na gezeten om het vuur en daarna toch wel de tent, met alle geluiden van dien. Toch in slaap gevallen maar wat ik al vreesde gebeurde, ik moest nodig. Je stelt t eerst zo lang mogelijk uit maar dat lukt natuurlijk nooit en dat weet je eigenlijk wel. Toen toch tent uit en ernaast peepee gedaan want tsja het toilet was me te eng en de natuur moet zijn loop hebben dus dat plasje van mij kan er wel bij. Pfff, dat lucht op. Nog even naar de sterren hemel gekeken want die is onbeschrijfelijk mooi. Ik kan er geen foto van maken want dan zou de camera minuten lang open moeten staan. Maar ik heb de foto in mijn hoofd. Nog even slapen en weer vroeg uit de veren.

Zondag 11 september
Kings canyon. Een grote kloof waar we vandaag heengingen en weer een wandeling gingen doen. Wat ben ik blij dat ik mij stokken mee heb genomen. Ik heb ze al meermalen moeten gebruiken. Een zeer uitzonderlijk panorama en eigenlijk kan ik volstaan met foto's dat zegt genoeg. Ik kwam mezelf vandaag wel tegen zo tegen einde ochtend als laatste naar beneden, bloedheet, gevoel dat er uit je hoofd stoom komt zo heet en nooit genoeg water bij je. Al dehydration tabletten gehad want blijkbaar drink ik veel te weinig volgens de gids. Ik had het gevoel alsof ik een waterballon was op t laatste, zo opgeblazen.

Na de lunch moesten we een behoorlijk eind rijden terug naar Alice Springs. We reden over een dirt road om de weg te korten. Dat is zeer bumpy. Rond half 6 kwam ik weer bij de B&B redelijk kapot wel. Margareth wachtte me al op en nam gelijk een foto. Die is niet zo'n best gelukt maar het was aardig. Even bakkie thee, was draaien en douchen. Salade take away gehaald want in meer had ik geen zin. Ook vandaag maar weer vroeg te bed. Morgen zie ik wel. Heb ik de vrije dag voor ik op de trein de Ghan stap die me luxueus naar Darwin gaat brengen. Ben benieuwd.

IMG_1667_resized IMG_1684_resized_2 IMG_1678_resized_2 IMG_1675_resized_2 IMG_1695_resized_2

Foto’s

6 Reacties

  1. Zus Ellen:
    18 september 2016
    Lekker avontuurlijk zussie
  2. Rien:
    18 september 2016
    Hoi Hanneke op zondag even alle foto's doorgekeken en dan is het al een hele dia show. De natuurfoto's van de weidse en ongerepte natuur spreken voor zich zo mooi...
    lieve groet Erna
  3. Marianne Beringen:
    18 september 2016
    Mooie foto's van een geweldige reis zo te lezen. Zonsopkomst kan zo verschrikkelijk mooi zijn! Wij hebben dat meegemaakt in Brice en die zal ik ook nooit meer vergeten. Geniet lekker verder en op naar het volgende verslag!
    Lieve groet, P&M
  4. Judith:
    18 september 2016
    Hoi Hanneke,
    Wat een bijzondere reis maak je toch. Wat een belevenissen. Ik ben blij dat je er van geniet. Ik vind je hartstikke stoer, zo in je uppie. Ik blijf je volgen,
    Groetjes.
  5. Vriendin Ellen:
    23 september 2016
    Weer een mooi verhaal en - vooral van de natuur - weer prachtige foto's. Geniet ervan.
  6. Rien:
    25 september 2016
    He meissie
    Van harte gefeliciteerd, koop maar een mooi aandenken aan deze speciale dag zodat je de komende jaren nog op deze reis kunt terug kijken
    en er een warm gevoel aan overhoud.
    Dikke kus Rien en Erna